Formacja
Okres formacji początkowej to czas rozeznawania swojego powołania. Jest także „drogą, która ma doprowadzić do przemienienia w Chrystusie Panu i upodobnienia do Jego uczuć w całkowitym oddaniu się Ojcu” (Konstytucja Apostolska Vultum Dei Quaerere, nr 13).
Formacja początkowa dokonuje się w trzech kolejnych etapach: postulat, nowicjat i okres profesji czasowej lub juniorat, poprzedzone aspiranturą; w tym czasie kandydatki wzrastają i dojrzewają aż do definitywnego podjęcia życia monastycznego w określonym Instytucie. (Instrukcja „Cor Orans” do Konstytucja ap.VDq.,nr. 251)
Podstawowe rzeczy, których powinno się uczyć nowicjuszki i w których przede wszystkim same powinny się ćwiczyć:
– życie wspólne, wraz z milczeniem i samotnością;
– pamięć na obecność Bożą, szczególnie przez dar Ducha Świętego zamieszkującego w naszych duszach;
– duch zjednoczenia z Bogiem przez miłość, którego rozwojowi sprzyja szczególnie modlitwa osobista i liturgiczna;
– szczera i wypróbowana miłość względem sióstr i wszystkich ludzi;
– potrzebna do wypełniania ślubów pokora i całkowite wyrzeczenie się wszystkiego, co mogłoby stanowić przeszkodę w dążeniu do miłości doskonałej;
-wierność i gorliwość w obserwancji zakonnej.
(z Konstytucji Mniszek Zakonu Kaznodziejskiego).