8 sierpnia Rodzina Dominikańska świętuje Uroczystość swojego świętego Patriarchy Dominika.

Wszystkich polecających się wstawiennictwu św. Ojca Dominika otaczamy gorącą modlitwą. W sposób szczególny małżeństwa proszące o dar potomstwa i o szczęśliwe przyjście na świat dzieci poczętych.

Msze św. w naszym kościele o godz. 7.30. i 19.00

Nabożeństwo różańcowe o godz. 18.30

Modlitwa wstawiennicza św. Dominika

Oto główny motyw modlitwy Dominika jeszcze z czasów Osmy. Nawet gdy modlił się samotnie, podczas swych nie kończących się czuwań, nie separował się od ludzi. Jego dialog z Chrystusem miał zawsze w perspektywie dusze, za które Chrystus oddał życie. Modlił się za swoich braci, za duchowieństwo i wiernych świeckich, za Żydów, Saracenów i pogan, za wszystkie dusze, które tkwią w ciemnościach “włącznie z potępionymi w piekle, nad którymi ronił gorzkie łzy”. Zbłąkani, którzy gubią swą duszę, byli szczególnym przedmiotem jego modlitewnej troski. Jego krzyk, który w środku nocy dobiegał nieraz aż do dormitorium, budził braci i “wzruszał niektórych do łez”. “Panie – wołał – zmiłuj się nad swoim ludem! Cóż się stanie z grzesznikami!”.

Fragment z książki M.-H. Vicaire OP, Dominik i jego bracia kaznodzieje,

Wydawnictwo W Drodze, Poznań 1985.

Oto na niebieskim dworze
Nowa nuta o tej porze
Z nowej pieśni wybrzmiewa
        Niechaj razem z nią do wtóru
        Także pieśń naszego chóru
        Dominika opiewa.
Męża wedle własnej woli
Powołuje z nędznej doli
Stworzyciel świata tego.
         Ten blaskiem prawdy obdarza,
         żarem miłości rozżarza
         ludu swojego.
Sam żyjący na tym świecie
Wraca matce żywe dziecię
Spośród umarłych grona.
         Na znak krzyża deszcz nie pada,
         Ciżba braci chleb zajada,
         Przez Boga obdarzona.
Szczęśliwy, co wesele
Wielkie sprawił w Kościele
Tak rozradowanym.
         Zasiał w świecie nasiona,
        sam do niebianów grona
        został powołanym.
Utajony siew spoczywa,
Gwiazda w mroku się ukrywa
Na narodów zbawienie.
         Oto ziarno już kiełkuje,
        Oto gwiazda rozbłyskuje
        Na Stwórcy polecenie.
Jakimże kwiatem to ciało,
Co z grobu woń wydawało
Nad inne niewymowną!
         Ozdrowiawszy bieżą chromi,
         Uleczeni niewidomi
         Jego potęgą cudowną.

Sekwencja w uroczystość św. Dominika

Lekcjonarz OP

LITURGIA GODZIN NA 8 SIERPNIA

Benedykt XVI o św. Dominiku